โรคโควิค-19 เป็นโรคอุบัติใหม่ร้ายแรงที่ระบาดไปทั่วโลก เป็นโรคที่ติดต่อได้ง่ายและยังไม่มีแนวทางการรักษาที่ได้ผลชัดเจนรวมถึงยังไม่มีวัคซีนสำหรับใช้ป้องกันการติดต่อ การระบาดของโรคโควิค-19 มาตรการล็อกดาวน์ การจำกัดการเดินทางทั้งในประเทศและระหว่างประเทศ และการห้ามการออกนอกเคหะสถานในเวลากลางคืน เป็นเหตุให้มีการปิดกิจการ เกิดการจำกัดการดำเนินธุรกิจหลายประเภทซึ่งตามมาด้วยวิกฤติเศรษฐกิจในประเทศไทยครั้งใหญ่
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สำรวจการผลกระทบของการระบาดของโควิค-19 มาตรการควบคุมการระบาดและมาตรการเยียวยา ต่อความมั่นคงทางอาหาร ในผู้ที่มีรายได้น้อยในเขตชุมชนแออัดในกรุงเทพมหานคร 2) ศึกษาทำความเข้าใจเชิงลึกเกี่ยวกับผลกระทบด้านความมั่นคงทางอาหาร และความคิดเห็นของผู้ที่มีส่วนได้ส่วนเสียเกี่ยวกับแนวทางการจัดการปัญหา 3) จัดทำข้อเสนอแนะเชิงนโยบายในการจัดการความเสี่ยงด้านความมั่นคงทางอาหารและลดผลกระทบจากภาวะวิกฤติที่เกิดจากโรคระบาดดังเช่นโควิค-19 ที่มีต่อผู้ที่มีรายได้น้อย
ทำการศึกษาโดยการผสมวิธีวิทยา (Mixed methods) โดยการศึกษาภาคตัดขวาง (Cross sectional study) ในผู้ที่อาศัยในชุมชนแออัด จำนวน 900 คน จาก 9 ชุมชน ในเขตต่าง ๆ ของกรุงเทพมหานคร และสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง (Semi-structured interview) ในผู้ที่อาศัยในชุมชนแออัดจำนวน 19 คน ที่เป็นผู้บริโภค ผู้จำหน่ายอาหารสำเร็จรูป และผู้จำหน่ายอาหารสด จาก 2 ชุมชนแออัด และตัวแทนเครือข่ายภาคประชาสังคมที่มีบทบาทโดดเด่นในการบรรเทาทุกข์ด้านความมั่นคงทางอาหารจำนวน 4 คน
การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่า ถึงแม้ว่าประเทศไทยจะมีอัตราป่วยและตายจากโรคโควิค-19 อยู่ในระดับที่ต่ำมาก เมื่อเทียบกับหลายประเทศทั่วโลก แต่กลับก่อให้เกิดผลกระทบต่อชีวิตความเป็นอยู่ของผู้ที่อาศัยในชุมชนแออัดในกรุงเทพมหานครในระดับที่น่ากังวล อยู่หลายประการ อันได้แก่ ความมั่นคงทางอาหาร การสูญเสียอาชีพและรายได้ วิถีชีวิตและสุขภาพจิต โดยผลกระทบต่าง ๆ ดังกล่าวมีความโยงซึ่งกันและกัน