การปฏิบัติตามนโยบายการส่งเสริมการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ของบุคลากรสาธารณสุข และการทำแผนการตลาดของบริษัทนมผงในสถานพยาบาลของรัฐ

น้ำนมแม่เป็นอาหารที่เหมาะสมที่สุดสำหรับทารกแรกเกิดจนถึงอายุ 6 เดือน การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ มีผลดีต่อทารกทั้งในด้านการเจริญเติบโต พัฒนาการ การป้องกันโรคในระยะสั้นและยาว ยิ่งไปกว่านั้นยัง ส่งผลดีต่อสุขภาพของมารดาและช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายในครอบครัว (1) องค์การอนามัยโลกแนะนำให้ มารดาเลี้ยงลูกด้วยนมแม่เพียงอย่างเดียวโดยไม่ได้ให้อาหารอื่นผสมเป็นเวลาอย่างน้อย 6 เดือน และให้เลี้ยง ลูกด้วยนมแม่ต่อไปจนถึงอายุ 2 ปี ร่วมกับการให้อาหารเสริมตามวัยที่เหมาะสม (2) จากการสำรวจอัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ของหญิงไทยในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาพบว่ายังอยู่ใน ระดับที่ต่ำมาก โดยรายงานการสำรวจสถานการณ์เด็กในประเทศไทยทั่วราชอาณาจักรธันวาคม 2548- กุมภาพันธ์ 2549 พบว่าทารกช่วงอายุ 0-5 เดือน ได้กินนมแม่เพียงอย่างเดียวแค่ร้อยละ 5.4 (3) และเพิ่มขึ้น เล็กน้อยเป็นร้อยละ 15 ในปี 2552 จากผลการสำรวจ The 2009 Reproductive Health Survey ซึ่งผลการ สำรวจครั้งนี้พบว่าภาคเหนือเป็นภาคที่มีอัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวมากที่สุดคือร้อยละ 35.5 ในทางกลับกันกรุงเทพมหานครเป็นพื้นที่ที่มีอัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่เพียงอย่างเดียวอย่างน้อย 6 เดือน น้อยที่สุดคือร้อยละ 1.7 (4) จากผลการศึกษาเกี่ยวกับปัจจัยที่มีผลต่อการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวอย่างน้อย 6เดือน ใน ต่างประเทศ งานวิจัยจำนวนมากพบว่า (1, 5, 6) มารดาอายุมากกว่า 25ปี ระดับการศึกษาที่สูง ความตั้งใจที่ จะให้นมแม่ ความเชื่อมั่นว่าสามารถให้นมลูกได้ (7) การสนับสนุนที่เพียงพอจากคนรอบข้างทั้งจากสามี ครอบครัว (8) และ บุคลากรสาธารณสุขนั้นเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้แม่เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ได้นานขึ้น ส่วน การทำงานนอกบ้าน การที่มารดาต้องกลับไปทำงานหลังคลอดเร็ว (9) การที่มารดารู้สึกว่าน้ำนมไม่เพียงพอ และมารดามีปัญหาเกี่ยวกับการให้นม ปัจจัยเหล่านี้ส่งผลให้มารดาหยุดเลี้ยงลูกด้วยนมแม่เร็วขึ้น