กฎหมายควบคุมการตลาดอาหารที่มีน้ำตาล ไขมัน และโซเดียมสูง

การตลาดอาหารเป็นปัจจัยสำคัญอันหนึ่งที่ทำให้ประชาชนนิยมบริโภคอาหารที่มีน้ำตาล ไขมัน และโซเดียมสูง โดยกิจกรรมทางการตลาดจะใช้ช่องทางของสื่อและการโฆษณาที่เข้าถึงประชาชนได้ง่ายและสะดวก กระตุ้นให้ประชาชน มีความต้องการบริโภคมากยิ่งขึ้น ตัวอย่างการทำการตลาดที่พบบ่อยที่สุด คือการโฆษณาทางโทรทัศน์ซึ่งมีข้อมูล ทางวิชาการยืนยันถึงความสัมพันธ์ระหว่างการโฆษณาอาหารที่มีน้ำตาล ไขมัน และโซเดียมสูง กับพฤติกรรมการบริโภค ที่ไม่เหมาะสม โดยเฉพาะในกลุ่มเด็กและเยาวชน (1, 2) และส่งผลระยะยาวทางด้านสุขภาพ ทำให้เกิดโรคไม่ติดต่อ เรื้อรังต่างๆ ทั้งโรคอ้วน โรคหัวใจ และโรคเบาหวาน หลายประเทศทั่วโลก รวมถึงประเทศไทยตระหนักถึงความจำเป็นที่จะต้องมีการควบคุมการโฆษณาอาหารที่มีน้ำตาล ไขมัน และโซเดียมสูง ที่มุ่งเป้ากลุ่มเด็กและเยาวชน และได้มีการกำหนดเป็นกฎหมายและมาตรการสำหรับการควบคุม โฆษณาอาหาร โดยกฎหมายที่พบในต่างประเทศมีทั้งที่ควบคุมโดยกระทรวงสาธารณสุข และกฎหมายหรือข้อบังคับที่ ออกโดยหน่วยงานอื่น ที่ไม่ใช่กระทรวงสาธารณสุข