วิวัฒนาการของกฎหมายและมาตรการที่เกี่ยวข้องกับการโฆษณาอาหารและเครื่องดื่ม

หนึ่งในมาตรการป้องกันปัญหาโฆษณาที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารที่ไม่เหมาะสมของเด็ก คือ กฎหมายหรือมาตรการในการควบคุมการโฆษณา การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทบทวนกฎหมายและมาตรการที่เกี่ยวข้องกับการโฆษณาอาหารและเครื่องดื่มที่มีน้ำตาล ไขมัน และโซเดียมสูงของประเทศไทยและต่างประเทศ วิธีการศึกษา ใช้วิธีการสืบค้นและรวบรวมข้อมูลด้านกฎหมายและมาตรการที่เกี่ยวข้องฯ ในระยะเวลา 10 ปีที่ผ่านมา (ปี พ.ศ.2546-2555) ผ่านฐานข้อมูลรัฐ องค์กรอิสระ ฐานข้อมูลมติชนออนไลน์และการใช้ Google search engine โดยคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอนและตัวอย่างที่ได้คือ อังกฤษ สหรัฐอเมริกา บราซิล ออสเตรเลีย และสิงค์โปร์ จากนั้นจึงทำการศึกษากฎหมายและมาตรการที่เกี่ยวข้องกับการโฆษณาอาหารและเครื่องดื่มฯ ของประเทศเหล่านี้รวมถึงของประเทศไทย ผลการศึกษา พบว่า เนื้อหาของกฎหมายและมาตรการที่เกี่ยวข้องกับการโฆษณาอาหารและเครื่องดื่มที่มีน้ำตาล ไขมัน และโซเดียมสูงของประเทศไทย อังกฤษ สหรัฐอเมริกา บราซิล ออสเตรเลีย และสิงค์โปร์ มีข้อระบุตรงกัน คือต้องเป็นความจริง ห้ามใช้ข้อความที่เป็นเท็จ เกินความจริง ทำให้เกิดความเข้าใจผิดในสาระสำคัญเกี่ยวกับสินค้า นอกจากนี้ในแต่ละประเทศต่างมีข้อจำกัดระยะเวลาและช่วงเวลาในการโฆษณาที่แตกต่างกัน ในขณะที่ ประเทศสิงคโปร์ไม่มีการกำหนดช่วงเวลาและจำกัดเวลาในโฆษณา และบราซิลมีเพียงร่างกฎหมายที่ห้ามโฆษณาระหว่าง 6.00 น. ถึง 21.00 น. ภาครัฐควรพัฒนากฎหมายและมาตรการที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมการโฆษณาอาหารและเครื่องดื่มที่มีน้ำตาล ไขมัน และโซเดียมสูงในประเทศไทย เพื่อให้เด็กและเยาวชนไทยลดการบริโภคอาหารและเครื่องดื่มที่มีความเสี่ยงต่อสุขภาพเหล่านี้ลง